İçlikâriler: Günahın ve Karanlığın Elçileri
Velatria, Tanrıkıran'ın uğursuz gecesinden bu yana elli yıldır nefes alıp veriyor. Ancak bu yaralı dünyanın damarlarında dolaşan zehir, sadece şekilsiz yaratıklar ve lanetli topraklar değil. Çok daha sinsi, çok daha köklü bir kötülük, insanlığın gölgelerinde pusuya yatmış durumda: İçlikâriler.
Onlar, bir zamanlar Zirhûn'un kudretli tarikat liderleriydi. Kara büyünün en karanlık sırlarına vakıf, iktidar hırsıyla yanıp tutuşan bu figürler, Tanrıkıran ayininde Serath'a eşlik etti. Bilmiyorlardı ki Serath'ın, şimdiki adıyla Zhaar'ın asıl amacı, o kadim mezardan sızacak kozmik karanlığı sahiplenmek ve tüm varoluşu kendi iradesine boyun eğdirmekti.
Ayin, dünyayı parçalarken, yanardağdan fışkıran lav gibi yayılan karanlık, Zhaar'ın kalbini sonsuza dek mühürledi. Ve o an, çevresindeki tarikat liderleri de değişti. Her biri, kendi ruhlarında taşıdıkları günahın ve hırsın derinliği kadar başkalaşım geçirdi. Bazıları, aklın sınırlarını zorlayan bu dönüşümle deliliğe sürüklenip yok oldu. Ancak geride kalanlar, Zhaar'ın yeni formunun sadık, ama aynı zamanda çarpık destekçileri olarak şekillendi: İçlikâriler.
Runan Konseyi'nin arşivlerinden: Bilinen İçlikâri Hiyerarşisi Diyagramı
Bu korkunç meclis, Zhaar'ın gölgelerdeki eli ayağı oldu. Tanrıkıran'dan sonra Velatria'nın dört bir yanına dağıldılar. Ancak, bugüne kadar, hiçbir İçlikâri açıkça ve tam formunda Velatria topraklarında görülmedi. İşte insanlığı asıl korkutan da tam olarak bu. İçlikârilerin, fiziksel dünyaya tam olarak tezahür etmek yerine, insanların arasına sızdığı, krallıkların ve şehirlerin en tepesinden en dibine kadar karanlığı içeriden yaydığı şüpheleri her geçen gün artıyor.
Onlar, sadece varlıklarıyla değil, fısıltılarıyla, entrikalarıyla ve gizli ritüelleriyle dünyayı zehirlemeye devam ediyorlar. İçlikârilerin gölgesi, her gücün ve her otoritenin üzerinde bir soru işareti olarak asılı kalıyor: Kimin arzusu, kimin hırsı, aslında bir İçlikâri'nin fısıltısından ibaret?
İçlikâriler, sadece canavarlar değildir; onlar, insan ruhunun en derinindeki karanlığın, hırsın ve umutsuzluğun somutlaşmış halleridir. Onlarla karşılaşmak, sadece bedensel bir tehdit değil, aynı zamanda ruhsal bir sınavdır. Onların varlığı, Velatria'nın asla tam anlamıyla kurtulamayacağının, karanlığın daima gölgelerde pusuda bekleyeceğinin bir hatırlatıcısıdır.
Velatria, Tanrıkıran'ın uğursuz gecesinden bu yana elli yıldır nefes alıp veriyor. Ancak bu yaralı dünyanın damarlarında dolaşan zehir, sadece şekilsiz yaratıklar ve lanetli topraklar değil. Çok daha sinsi, çok daha köklü bir kötülük, insanlığın gölgelerinde pusuya yatmış durumda: İçlikâriler.
Onlar, bir zamanlar Zirhûn'un kudretli tarikat liderleriydi. Kara büyünün en karanlık sırlarına vakıf, iktidar hırsıyla yanıp tutuşan bu figürler, Tanrıkıran ayininde Serath'a eşlik etti. Bilmiyorlardı ki Serath'ın, şimdiki adıyla Zhaar'ın asıl amacı, o kadim mezardan sızacak kozmik karanlığı sahiplenmek ve tüm varoluşu kendi iradesine boyun eğdirmekti.
Ayin, dünyayı parçalarken, yanardağdan fışkıran lav gibi yayılan karanlık, Zhaar'ın kalbini sonsuza dek mühürledi. Ve o an, çevresindeki tarikat liderleri de değişti. Her biri, kendi ruhlarında taşıdıkları günahın ve hırsın derinliği kadar başkalaşım geçirdi. Bazıları, aklın sınırlarını zorlayan bu dönüşümle deliliğe sürüklenip yok oldu. Ancak geride kalanlar, Zhaar'ın yeni formunun sadık, ama aynı zamanda çarpık destekçileri olarak şekillendi: İçlikâriler.
► Show Spoiler
Bu korkunç meclis, Zhaar'ın gölgelerdeki eli ayağı oldu. Tanrıkıran'dan sonra Velatria'nın dört bir yanına dağıldılar. Ancak, bugüne kadar, hiçbir İçlikâri açıkça ve tam formunda Velatria topraklarında görülmedi. İşte insanlığı asıl korkutan da tam olarak bu. İçlikârilerin, fiziksel dünyaya tam olarak tezahür etmek yerine, insanların arasına sızdığı, krallıkların ve şehirlerin en tepesinden en dibine kadar karanlığı içeriden yaydığı şüpheleri her geçen gün artıyor.
Onlar, sadece varlıklarıyla değil, fısıltılarıyla, entrikalarıyla ve gizli ritüelleriyle dünyayı zehirlemeye devam ediyorlar. İçlikârilerin gölgesi, her gücün ve her otoritenin üzerinde bir soru işareti olarak asılı kalıyor: Kimin arzusu, kimin hırsı, aslında bir İçlikâri'nin fısıltısından ibaret?
İçlikâriler, sadece canavarlar değildir; onlar, insan ruhunun en derinindeki karanlığın, hırsın ve umutsuzluğun somutlaşmış halleridir. Onlarla karşılaşmak, sadece bedensel bir tehdit değil, aynı zamanda ruhsal bir sınavdır. Onların varlığı, Velatria'nın asla tam anlamıyla kurtulamayacağının, karanlığın daima gölgelerde pusuda bekleyeceğinin bir hatırlatıcısıdır.